ในวันที่ฝนตก ก็คิดขึ้นมาได้ ว่า
ความสุขส่วนใหญ่ในชีวิตเรา นั้นเราได้แต่รอมัน
เรารอให้คนมารักเราเราถึงจะมีความสุข ฝากมันไปเรื่อย
ฝากไว้ที่เขาโทรหาเราเราถึงจะมีความสุข
ก็เป็นแบบนี้ ฝากมันไว้ที่คนอื่น จนเคยชิน
ทั้งๆที่มัน ควรจะต้องสร้างขึ้นด้วยตัวเองก่อน
วันนึงถ้าไม่รู้จักสร้างมันไว้ใช้เอง
จะรอจะหวังขอจากใคร ไปทั้งชีวิต
คงไม่เจอความสุข ที่แท้จริงและยั่งยืน
นึกถึงตอนเด็กๆนะ แก้ผ้าเล่นน้ำฝน 555